ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

                   Ε . Τ . Α . Σ – Σ  

 ΕΝΙΑΙΑ. ΤΑΞΙΚΗ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ. ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

                                                                                                                          Αθήνα  17.10.2011                                                                                                                              

   Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες                                                                     

      Με την οργάνωση πολύμορφων κινητοποιήσεων από τις αρχές του Σεπτέμβρη, μέσα από πρωτοβουλίες σωματείων και ανεξάρτητων επιτροπών αγώνα, που αναμένεται να κορυφωθούν ενόψει της 48ωρης  Γενικής  Απεργίας στις 19 και 20.10.2011 και να πάρουν  χαρακτήρα κοινωνικής αναμέτρησης, άρχισαν να χτίζονται  οι προϋποθέσεις αντίστασης μιας νέας συλλογικής ενότητας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων κατά της πιο εφιαλτικής στη σύγχρονη ιστορία αντεργατικής πολιτικής και να συγκροτούνται οι αναγκαίοι υποκειμενικοί όροι ανάπτυξης ενός μαζικού εργατικού κινήματος διπλής ρήξης, τόσο με τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής, όσο και με το καθεστώς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η προκήρυξη απεργιών και η πραγματοποίηση καταλήψεων υπουργείων, δημαρχείων, ΔΕΚΟ, δημόσιων κτιρίων κ.λ.π μέσα από αποφάσεις συνελεύσεων και η δημιουργία, παρά την υπονομευτική γραμμή του υποταγμένου συνδικαλισμού, πολλαπλών συντονιστικών, συνθέτουν στοιχεία βαθύτερων διεργασιών και ενισχύουν την τάση ώστε, να «πάρουν οι εργαζόμενοι τους αγώνες στα χέρια τους» ξεπερνώντας το πλαίσιο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που εξακολουθεί ακόμα και τώρα να καλεί σε διάλογο τη στυγνή κυβέρνηση των εντεταλμένων  εκτελεστών  «συμβολαίων θανάτου» των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ μέχρι την προκήρυξη της 24ωρης απεργίας στις 5 Οκτώβρη  και της 48ωρης Γενικής Απεργίας στις 19 και 20 του ίδιου μήνα περιορίσθηκαν σε άσφαιρες δηλώσεις, ενώ αρκετές  ομοσπονδίες συμπεριλαμβανομένης και της Π.Ο.Σ επανέλαβαν στις συνθήκες της ολομέτωπης σαρωτικής λαίλαπας την ξεφτιλισμένη γραμμή «της εξαίρεσης», από το μέτρο «της εργασιακής εφεδρείας» και επιχείρησαν για μια ακόμα φορά να εγκλωβίσουν τους εργατικούς αγώνες εντός των δικών τους ορίων, αποτρέποντας και με ψέματα το συντονισμό των εργαζομένων, που βρίσκονταν σε κινητοποιήσεις μέσα από κοινές δράσεις, πορείες και διαδηλώσεις.

Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στις διαδικασίες του ΣΚ των σιδηροδρομικών από την ανακοίνωση της απόφασης άμεσης εφαρμογής του μέτρου της «εργασιακής εφεδρείας» φανερώνουν, χωρίς ιδιαίτερες επεξηγήσεις, τις μεθόδους υπονόμευσης των αγώνων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ώστε το ξεπούλημα τους να προκύπτει ως φυσικό επακόλουθο.

Μετά την «κατάληψη της μισής μέρας» στις 14.09.2011 των κεντρικών γραφείων του ΟΣΕ και την προκήρυξη στις 22.09.2011 24ωρης απεργίας συμμετοχής στις απεργιακές κινητοποιήσεις των  εργαζομένων των άλλων ΜΜΜ, η πλειοψηφία της Π.Ο.Σ άφησε στην άκρη τα μισόλογα περί συντονισμένων αγώνων ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και προσχώρησε στη συντεχνιακή γραμμή της «εξαίρεσης» ζητώντας «διάλογο» με την κυβέρνηση.

Ο διασπαστικός ωστόσο κατήφορος της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που αντλεί δύναμη από τα αντιδημοκρατικά καταστατικά, δεν είχε τελειωμό και η υπονομευτική τακτική της συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση. Στο τριήμερο των δράσεων 26-28/09/2011, όπου το κτίριο της Καρόλου τελούσε υπό κατάληψη, η πλειοψηφία της ΠΟΣ, επειδή δεν κατάφερε να συντονιστεί με τα άλλα  ΜΜΜ, πήγε έναν «περίπατο εκτόνωσης» στις 26.09.2011 τους σιδηροδρομικούς στο υπουργείο οικονομικών. Στις 27.09.2011 όταν το κτίριο της Καρόλου βρισκόταν στη δεύτερη μέρα της κατάληψης και οι εργαζόμενοι της ΕΘΕΛ πραγματοποιούσαν στο πλαίσιο της 48ωρης απεργίας τους πορεία με απόφαση της συνέλευσής τους από την Oμόνοια στο υπ. οικονομικών ο πρόεδρος της ΠΟΣ ανακοίνωνε στους σιδηροδρομικούς  που  πρότειναν  κοινή πορεία με τους συνάδελφους της ΕΘΕΛ, ότι δεν υπάρχει καμιά διαδήλωση. Άχνα, όμως, δεν έβγαλε στις καταγγελίες των εργαζομένων της ΕΘΕΛ που επέστρεψαν μαζί με τους σιδηροδρομικούς στο κτίριο της Καρόλου, για τα ψέματα του δικού τους προέδρου, ούτε συμμετείχε στη συζήτηση που ακολούθησε, ανάμεσα στους συγκεντρωμένους σιδηροδρομικούς και στους εργαζόμενους της ΕΘΕΛ.

Η Αποκορύφωση της διασπαστικής τακτικής της πλειοψηφίας της ΠΟΣ συντελείται την επόμενη μέρα στις  28.09.2011 κατά τη  διάρκεια της δεύτερης μέσα στο Σεπτέμβρη  24ωρης απεργιακής μας κινητοποίησης, όταν κάτω από την καθολική απαίτηση των απεργών σιδηροδρομικών και των εργαζομένων της ΕΘΕΛ πραγματοποιούταν κοινή μηχανοκίνητη πορεία στις 12 το μεσημέρι στη συγκέντρωση των εργαζομένων όλων των ΜΜΜ  στο Υπουργείο Μεταφορών, ο πρόεδρος της Π.Ο.Σ έστελνε τους σιδηροδρομικούς  σε μια ήδη αναβληθείσα  συγκέντρωση στο σύνταγμα στις 2 το μεσημέρι, στην οποία τον έψαχναν  όσοι  πήγαν.

Τα ελάχιστα έως μηδαμινά επίσης ποσοστά συμμετοχής στις τελευταίες απεργίες και η παρουσία ενός μικρού μπλοκ σιδηροδρομικών στην απεργία της 05.10.2011 θέτουν επειγόντως το  ζήτημα της δημοκρατικής λειτουργικής οργανωτικής αναδιάρθρωσης του Σ.Κ των σιδηροδρομικών, καθώς επίσης και του ριζικού αναπροσανατολισμού του πλαισίου δράσης και των στόχων πάλης.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες

Η ομαδική ιδιότυπη «αποχώρηση» όλων των «εκλεγμένων συνδικαλιστών της ΠΑΣΚ-Σ από φυσικά μέλη του σημερινού ΠΑΣΟΚ» αλλά όχι του χθεσινού, θα είχε στην τρέχουσα περίοδο κάποια αξία, αν περιείχε έστω ίχνη αυτοκριτικής και συνοδευόταν με ελάχιστα στοιχεία διαθέσεων απόκρουσης της αντεργατικής καταιγίδας.

    Τα πράσινα παπαγαλάκια που πριν από λίγους μήνες δεν ήταν μόνο μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά σύμβουλοι και συνεργάτες της κυβέρνησης, όπως τα ίδια ομολογούν με την επιστολή τους προς τον γραμματέα του κόμματος, και έγιναν γκρινιάρες γαλιάντρες πριν από λίγους μήνες, όταν  «διαχώρισαν τη θέση τους από την κυβέρνηση και την πολιτική της», δεν μπορούν με ένα κείμενο «αποχώρησης» που επιβεβαιώνει τη διαχρονική διαπλοκή τους με την κυβέρνηση και την εργοδοσία  να το παίξουν αετοί των βουνών.

   Η αδυναμία τους, άλλωστε, πλην των άλλων ομολογημένων ανεπαρκειών τους, να κατανοήσουν τη βάρβαρη κυβερνητική αντεργατική πολιτική, την οποία υποστήριζαν με τη πάλη τους, για δημόσιο με κοινωνικό χαρακτήρα, αλλά ανταγωνιστικό σιδηρόδρομο και τώρα την καταγγέλλουν ως νεοφιλελεύθερη, δημιουργεί πλήθος εύλογων ερωτημάτων για την ικανότητα τους να αντιλαμβάνονται έστω και καθυστερημένα την πραγματικότητα και να διακρίνουν, χωρίς παρωπίδες και σκοπιμότητες, το χαρακτήρα των ασκούμενων πολιτικών, ώστε  να «καθοδηγούν»  από τη θέση της αυτοδυναμίας  το συνδικαλιστικό κίνημα.

    Η καλύτερη προσφορά των εκλεγμένων συνδικαλιστών της ΠΑΣΚ-Σ, αλλά και όλων των εκλεγμένων μελών του ΔΣ της Π.Ο.Σ και των σωματείων, η ανάδειξη των οποίων προήλθε κάτω από διαφορετικές συνθήκες και από άλλο εκλογικό σώμα, είναι η οργάνωση δημοκρατικών διαδικασιών μετάβασης από τη χρεοκοπημένη συντεχνιακή γραφειοκρατική οργάνωση του κινήματος στο κίνημα των ενιαίων αμεσοδημοκρατικών δομών, όπου οι αποφάσεις και οι δράσεις θα λαμβάνονται από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων. Σ' αυτές τις διαδικασίες που προ πολλού έχουν τεθεί και πρέπει παράλληλα με τους καθημερινούς αγώνες να ξεκινήσουν, δεν χωρούν, ούτε ευνοϊκές διακρίσεις, ούτε αποκλεισμοί στο όνομα προηγούμενων συσχετισμών. 'Όλοι οι εργαζόμενοι, οι παρατάξεις, οι συλλογικότητες  και φυσικά η ΠΑΣΚ-Σ με τον ήλιο ή χωρίς αυτόν, απαλλαγμένη από την αλαζονική συμπεριφορά της, καλούνται να συμβάλουν σ’ αυτή τη συλλογική προσπάθεια ταξικής αναγέννησης του κινήματος, που δεν μπορεί άλλο να περιμένει. 

     Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες

    Έχουμε διανύσει ένα ελάχιστο μέρος της τρέχουσας παγκόσμιας πολύμορφης συστημικής κρίσης παρόμοιων και ίσως  μεγαλύτερων διαστάσεων, ως προς τις καταστροφικές της συνέπειες, απ’ αυτές της κρίσης της δεκαετίας του 1930 και βρισκόμαστε στην αρχή μιας μακράς περιόδου κοινωνικών αναμετρήσεων, στο έδαφος των οποίων θα κριθεί ποιά από τις δύο αντίπαλες κοινωνικές δυνάμεις και σε ποιό  βαθμό θα πληρώσει την κρίση.

    Από την άποψη αυτή δεν υπάρχουν απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ περιθώρια καθυστερήσεων ή αναμονών.  Αυτοί  οι πολιτικοί απατεώνες που εξυμνούν την υπαγωγή στο ΔΝΤ και στο διεθνή έλεγχο ως «ευλογία για τον τόπο»,  που εμφανίζουν τα προσκυνήματα τους προς την τρόικα ως «ηρωικές πράξεις αυτοθυσίας υπέρ της πατρίδας» και δεσμεύθηκαν με πρωτοφανείς γραπτές δηλώσεις υπακοής να παραδώσουν γη, ήλιο, και νερό στους διεθνείς τοκογλύφους, στις πολυεθνικές και στους τραπεζίτες,  πρέπει τώρα με λαϊκούς  εργατικούς αγώνες να ανατραπούν.

    Η απομάκρυνση τους όμως από την κυβερνητική εξουσία δεν αρκεί από μόνη της, για να δώσει λύσεις στα εκρηκτικά προβλήματα της εποχής. Μαζί με τους κοινωνικοπολιτικούς όρους ανατροπής τους, που καθημερινά ενισχύονται με την ενότητα και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να παλέψουμε για την άμεση συγκρότηση και την υλοποίηση ενός εργατικού πολιτικού πλαισίου διεξόδου από την καταστροφική καπιταλιστική κρίση.

    Όλοι και όλες μαζί στη 48ωρη Γενική Πολιτική Απεργία και στις πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις ανατροπής της κυβέρνησης της βαρβαρότητας και του κοινωνικού κανιβαλισμού.

                                                 ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ                        

                                                Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ 

                  ΕΝΙΑΙΑΣ. ΤΑΞΙΚΗΣ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ. ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ - ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ – ΑΤΤΙΚΗΣ  

                                                                      Αθήνα 19.09.2011

ΜΕ «ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ» ΜΙΣΗΣ ΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΟΥΣ «ΑΓΩΝΕΣ» Η ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ

Συναδέλφισσες -  συνάδελφοι

Με «απόφαση» του Προεδρείου της ΠΟΣ (ΠΑΣΚ-Σ ΔΑΚΕ) έγινε την Τετάρτη το πρωί 14/9/2011 «κατάληψη» μισής μέρας του πεζοδρομίου των κεντρικών γραφείων του ΟΣΕ στην Καρόλου και το μεσημέρι ακολούθησε «ανοιχτή» συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΟΣ με θέμα τις τελευταίες εξελίξεις για την «εργασιακή εφεδρεία».

Δυστυχώς για μια ακόμα φορά, όπως αποδεικνύουν τα ίδια τα γεγονότα, οι κινήσεις του προεδρείου και κατ’ επέκταση της ΠΟΣ δεν είχαν ως στόχο την οργάνωση της πάλης για την απόκρουση των σκληρότερων ίσως μετά την κρίση του 29-34 αντεργατικών μέτρων, αλλά το μπλοκάρισμα κάθε ίχνους σκέψης με ανατρεπτικό περιεχόμενο και κάθε δράσης που θα ξεφεύγει από τη συναινετική «διαδρομή» του διαλόγου .

Η  «κατάληψη» ή μάλλον για να ακριβολογούμε η συνάθροιση στο πεζοδρόμιο της Καρόλου και η διεξαγωγή της συνεδρίασης την ίδια μέρα και ώρα στο χώρο, στον οποίο είχαμε ορίσει  συνέλευση των εργαζομένων του κτηρίου,  έκαναν φανερές τις σκοπιμότητες της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και  επιβεβαίωσαν σε συνδυασμό με την κατάπτυστη τελική της απόφαση τις παραπάνω τραγικές μας εκτιμήσεις.

Η απόφαση της ΠΟΣ, όταν φυσικά έμεινε μόνη της, να αντικαταστήσει τις προτάσεις αρκετών συναδέλφων για  οργάνωση με αποφάσεις συνελεύσεων ενιαίων μαζικών πολιτικών αγώνων ανατροπής της βάρβαρης μετωπικής αντεργατικής καταιγίδας με την περιγραφή  της «διαδρομής ενός αόριστου αγώνα» που θα εξαντλείται σε «διάλογο» με τον υπουργό από τον οποίο θα απαιτήσει  και μάλιστα με κάθε δυναμικό τρόπο «την εξαίρεση του ΟΣΕ » από το μέτρο της «εργασιακής εφεδρείας» δεν εκφράζει απλώς την αποστροφή της στις ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες και την ολοκληρωτική της πρόσδεσή στο άρμα του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, αλλά και την επίσημη δήλωσή της να συναινέσει μέσω της ηττημένης συντεχνιακής γραμμής στην υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Η φασιστική (επειδή έχει καταλύσει στην ουσία κάθε έννοια δημοκρατικού  θεσμού) και υπόδουλη στην τρόικα  κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, που οδηγεί με τη στήριξη της φιλελεύθερης Ν.Δ, του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ και της νεοφιλελεύθερης ΔΗ.ΣΥ (Ντόρας) τη χώρα στην καταστροφή και τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση πρέπει άμεσα με μαζικούς αγώνες να ανατραπεί.

Έχουμε χρέος απέναντι στις παλιότερες γενιές που έδωσαν τις δικές τους σημαντικές μάχες, στους εαυτούς μας που βιώνουμε την καταστροφή και στη νέα γενιά που της λένε ότι θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενες να αντισταθούμε στην επερχόμενη αντεργατική λαίλαπα και οργανώσουμε μαζικούς αγώνες ανατροπής.          

 Δεν εγκλωβιζόμαστε στις μανούβρες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ούτε πειθαρχούμε σε  αποφάσεις που στην επικεφαλίδα τους γράφουν ξεπούλημα των αγώνων. Συνεχίζουμε με ανεξάρτητο πρόγραμμα δράσεων παλεύοντας για :

1. Την οργάνωση συνελεύσεων σε κάθε χώρο δουλειάς και εκλογή επιτροπών αγώνα που θα έχουν ως κεντρικό στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οποιοσδήποτε άλλος στόχος σε αυτή τη φάση, θα προσφέρει και άλλη πίστωση χρόνου στην αυταρχική κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να φτάσει μέχρι το τέλος.

2.Την ανάληψη πρωτοβουλιών συντονισμού των αγώνων με τους εργαζόμενους των άλλων  ΔΕΚΟ, που απειλούνται με απολύσεις, καθώς επίσης και όλων των εργαζομένων Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που σύντομα έρχεται και η δική τους σειρά.

3.Την ανατροπή της γραφειοκρατικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας και συντεχνιακής δομής της ΠΟΣ με τη διάλυση των σωματείων σφραγίδων και την ίδρυση μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ η δράση του οποίου θα καθορίζεται  από τις αποφάσεις των συνελεύσεων των εργαζομένων . 

        ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ – ΑΤΤΙΚΗΣ  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΤΑΣ-Σ

Ε . Τ.  Α . Σ – Σ   

     ΕΝΙΑΙΑ  ΤΑΞΙΚΗ  ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες                                                                     Αθήνα  21.02.2011

Οι συχνές επικαιροποιήσεις του μνημονίου το οποίο υπογράψανε, όπως μας λένε, για να  μας σώσουν από την χρεοκοπία μετατρέπονται σε εφιάλτες της κοινωνικής πλειοψηφίας, καθώς αναβαθμίζουν και πολλαπλασιάζουν με γεωμετρική πρόοδο τα αντεργατικά μέτρα.

   Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς και τις υποσχέσεις της κατοχικής κυβέρνησης τα μέτρα κάθε νέας επικαιροποίησης αποδεικνύονται χειρότερα από τα μέτρα της προηγούμενης. Το πακέτο δε των μέτρων της προαγγελθείσας που βγάζει στο σφυρί έναντι 50 δις ΕΥΡΩ το μεγαλύτερο ποσοστό της δημόσιας περιουσίας και προβλέπει δραματική μείωση των κοινωνικών δαπανών ξεπερνά σε μέγεθος τα μέτρα όλων των προηγούμενων, καθώς δεν περιορίζεται στην παράταση της λιτότητας, αλλά περιέχει ως αναπόσπαστο συστατικό στοιχείο της επιμήκυνσης αποπληρωμής  του  χρέους τεραστίου μεγέθους ιδιωτικοποιήσεις, χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λειτουργώντας ως εντολοδόχος των πιο ακραίων  επιθετικών  πτερύγων  του πολυεθνικού και ντόπιου κεφαλαίου έχει ξεκινήσει με την καθοδήγηση της τρόικας     ( ΔΝΤ, ΕΕ,ΕΚΤ) και την ανοιχτή πολιτική στήριξη της ΝΔ, του Λ.ά.ος και της Ντόρας μια αντεργατική επίθεση διάρκειας που επεκτείνεται πέρα από τα όρια της κοινοβουλευτικής της θητείας. Επιδιώκει να διαμορφώσει και το ομολογεί ανοιχτά με την ανάπτυξη της φασίζουσας λογικής το έδαφος πάνω στο οποίο σχεδιάζουν να επιβάλουν ένα ολοκληρωτικό κοινοβουλευτικό καθεστώς μέσω μια κυβέρνησης εθνικής ενότητας ή εθνικής σωτήριας.

Οι πρόσφατοι αγώνες παρά τη διάρκεια και τη μαζικότητα που τους διέκρινε έναντι των προηγούμενων δεν κατάφεραν να προκαλέσουν σοβαρές ρωγμές στην κυβερνητική πολιτική και να αναχαιτίσουν την επίθεση. Η βάρβαρη αντεργατική πολιτική στηρίχθηκε άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε απροκάλυπτα από τις πλειοψηφίες των οργάνων του Σ.Κ, οι οποίες εγκατέλειψαν το ρεφορμιστικό πλαίσιο διεκδίκησης και διολίσθησαν προς μια ακραία συμβιβαστική γραμμή που βάζει πλάτη στο πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής  και ξεπουλάει τους εργατικούς αγώνες.

Η κυριαρχία πάνω από τρεις δεκαετίες του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού στις διοικήσεις των οργάνων του Σ.Κ και ο εκμαυλισμός των συνειδήσεων μεγάλης μερίδας εργαζομένων συνέβαλλε στην μετατροπή των συνδικάτων  από όργανα συντονισμού της ταξικής πάλης σε φορείς προώθησης των κυβερνητικών και εργοδοτικών επιλογών σε τέτοιο βαθμό, που ο χαρακτηρισμός τους ως ρεφορμιστικά είναι κάτι περισσότερο από επιεικής. 

Οι  πλειοψηφίες των  διοικήσεων  της ΓΣΕΕ και  της ΑΔΕΔΥ, των περισσότερων εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών έχουν προ πολλού προσχωρήσει στο εναλλασσόμενο κυβερνητικό και εργοδοτικό στρατόπεδο. Η διαχρονική άλλωστε «προαγωγή» των συνδικαλιστικών στελεχών σε θέσεις διευθυντικών στελεχών στο δημόσιου τομέα, βουλευτών, ευρωβουλευτών και υπουργών τεκμηριώνει την άποψη περί «πουλημένων συνδικαλιστών» και δεν αφήνει περιθώρια αμφισβητήσεων  «για του λόγου το αληθές». 

Από τον κανόνα δεν ξεφεύγει η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών στελεχών της ΠΟΣ, τα οποία παρ’ ότι δεν κατάφεραν μέχρι τώρα να γίνουν βουλευτές ή υπουργοί ανταμείφτηκαν για τις υπηρεσίες τους. Οι περισσότεροι εξ αυτών «προαχθήκανε» στην ανώτερη βαθμίδα της υπηρεσιακής ιεραρχίας της ειδικότητάς τους, κάποιοι έγιναν γενικοί διευθυντές και κάποιοι πήραν «προαγωγή» σε ανώτερες θέσεις των κομματικών τους παρατάξεων.

Όσο και αν προσπαθούν οι συνδικαλιστές των πυλώνων του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού να αποτινάξουν με «λόγους δεκάρικους» την κατηγορία περί «πουλημένων» δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα από τις διατυπωμένες θέσεις αλλά και τις πρακτικές τους που αποδεικνύουν τους διαχρονικούς στενούς δεσμούς τους με τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις, στις οποίες παρείχαν απλόχερη στήριξη.

Η ΔΑΚΕ σε ανακοίνωσή της στις 04.06.2009 τοποθετείται ως εκπρόσωπος της τότε  κυβέρνησης και της τότε Διοίκησης και ταυτίζεται με αυτές, καθώς «απαντώντας»  στην ΠΑΣΚ-Σ αναφέρει, σαν να ήταν η ίδια στην κυβέρνηση, ότι « οφείλουμε να θυμίσουμε ότι κανείς δεν γνωρίζει τι παραλάβαμε και τι απομένει από τις περιβόητες προγραμματικές συμφωνίες για το τροχαίο υλικό». Έφτασε στο σημείο να εκφράσει την ικανοποίησή της με την ανακοίνωση στις 03.11.2010 επειδή η ΝΔ δεν ψήφισε κάποια άρθρα του  νόμου 3891  και τέλος να δηλώνει στην ανακοίνωσή της 20.01.2011 ότι «καταγγέλλουμε τη διαδικασία που ακολουθεί η κυβέρνηση, το αρμόδιο υπουργείο αλλά και οι   

Διοικήσεις των εταιρειών και διαχωρίζουμε τη θέση μας γιατί δεν θέλουμε να είμαστε συνεργοί στο έγκλημά που διενεργείται εις βάρος των συναδέλφων μας  και του σιδηροδρόμου» και να τονίζει ότι « Δηλώνουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι για εμάς  όσοι υποχρεωθούν σε μετάταξη θεωρούνται «πολιτικά διωχθέντες» και δεσμευόμαστε να παλέψουμε για την αποκατάσταση όλων των συναδέλφων με την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού» !!! Δηλ. ομολογεί ότι μέχρι 20.01.2011 συμμετείχε ενεργά στην υλοποίηση του νόμου και αποφάσισε να διαχωρίσει τη θέση της χωρίς φυσικά να ξεχάσει να ανακοινώσει την πρώτη προεκλογική της δέσμευση.

Η ΠΑΣΚ-Σ πρόσφερε με πάθος στήριξη στην κυβέρνηση ακόμα και όταν οι προεκλογικές κοροϊδίες του «λεφτά υπάρχουν» είχαν αντικατασταθεί με αντεργατικά μέτρα και κατηγορούσε με την ανακοίνωσή της στις 08.02.2010 όσους εναντιώνονταν στη βάρβαρη νεοφιλελεύθερη πολιτική για «ετερόκλητες  και στρατηγικές συμμαχίες πολιτικών δυνάμεων» που θέλουν να κάνουν κακό στο ΠΑΣΟΚ και την ΠΑΣΚ-Σ.  Ανακοίνωσε με φραστικούς λεονταρισμούς στις 09.12.2010 ότι αποφάσισε τάχα «να διακόψει κάθε δεσμό με αυτές τις πολιτικές και τους εκφραστές της» άλλα διολίσθησε ακόμα περισσότερο προς τις κυβερνητικές θέσεις. Στήριξε την κυβέρνηση στην εφαρμογή του νόμου και για αυτό προέτρεπε εμμέσως άλλα καθαρά τους σιδηροδρομικούς να κάνουν αιτήσεις    « εθελούσιας μεταφοράς» και στράφηκε κατά της κατάληψης των γραφείων της Καρόλου, που αποφάσισαν οι σιδηροδρομικοί για να μπλοκάρουν στην πράξη την εφαρμογή του νόμου.  

Οι δύο συνιστώσες του κυβερνητικού- εργοδοτικού συνδικαλισμού, άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε απροκάλυπτα πρόσφεραν και εξακολουθούν να προσφέρουν αλληλοκατηγορούμενες σημαντική βοήθεια στην εφαρμογή του νόμου, καθώς διευκόλυναν με το συντεχνιακό πλαίσιο πάλης την ενεργοποίηση του « κοινωνικού αυτοματισμού» και διέσπασαν πριν από την ψήφιση του νόμου τους αγώνες των σιδηροδρομικών με την προκήρυξη στάσεων εργασίας ανά ειδικότητα και ανά περιοχή. Μετά την αναστολή της τελευταίας 48ωρης απεργίας και τη δέσμευση της ΠΟΣ «να αποδείξει ότι οι σιδηροδρομικοί θέλουν ένα  Δημόσιο – Σύγχρονο – Κοινωνικό και Ανταγωνιστικό σιδηρόδρομο» (η υπογράμμιση  δική μας) «επικαιροποιήθηκε» το πλαίσιο της συνεργασίας, στο οποίο η πλειοψηφία της Διοίκησης της ΠΟΣ  διεκδικεί  θέση  συμβούλου στο πλάι της εργοδοσίας.

Τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς;  απ’ αυτούς τους συνδικαλιστές που «εκλέγονται» επειδή είναι στελέχη των κυβερνητικών κομμάτων, απ’ αυτούς που δεν αποπέμπουν από το Δ.Σ του Λαρισαϊκού τον Γεν Γραμματέα, ο όποιος έχει απολυθεί από τον ΟΣΕ εξαιτίας της εμπλοκής του  στο σκάνδαλο  εκποίησης του παλιού υλικού (σκραπ) και του αποδίδονται από τα υπηρεσιακά πορίσματα 4 κακουργήματα, απ’ αυτούς που παλεύουν για έναν «ανταγωνιστικό» ΟΣΕ  αλλά δεν βγάζουν άχνα για τη σύναψη συμβάσεων με αναδρομική μάλιστα ισχύ «των δικών τους παιδιών», τα οποία  πήραν στο τέλος του 2010 τη σύνταξή τους για να γλυτώσουν τις συνέπειες του ασφαλιστικού και τώρα πασχίζουν να παραμείνουν ως σωτήρες  στον ΟΣΕ και στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι 

Αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταφέρει με τη στήριξη  των μηχανισμών του συστήματος και του κυβερνητικού συνδικαλισμού να εφαρμόσει  το σύνολο των μέτρων τότε δεν θα μιλάμε για μια ακόμα υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης αλλά για τη συνολική συντριβή των κοινωνικών όρων της ζωής μας.

Αν δεν πετύχουμε νίκες στις τρέχουσες καθοριστικές κοινωνικές αναμετρήσεις και αν δεν βάλουμε τώρα με τους μαζικούς ταξικούς αγώνες ένα αποφασιστικό τέλος στις αντεργατικές πολιτικές τότε δεν θα μιλάμε για απώλειες μερικών ακόμα μαχών  αλλά για μια κρίσιμη δική μας ήττα και νίκη των αντιδραστικών πολιτικών, που υποθηκεύουν τις ζωές μας και τις ζωές των επόμενων γενιών.

Για να αντιστρέψουμε όμως το κλίμα της διάσπαρτης απογοήτευσης και να κερδίσουμε τις επόμενες μάχες που θα κρίνουν την έκβαση του ολοκληρωτικού κοινωνικού πολέμου πρέπει να απορρίψουμε μαζικά τα συντεχνιακά πλαίσια των συμβιβασμένων μηχανισμών  και να χαράξουμε μια άλλη γραμμή πλεύσης με ανατρεπτικό περιεχόμενο

Στη γενική απεργία στις 23 Φλεβάρη πρέπει να δώσουμε μαζικό παρών, όχι για να στηρίξουμε το άσφαιρο πλαίσιο των συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών, αλλά για να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους και να μετατρέψουμε με τη συμμετοχή μας στην απεργία και στη διαδήλωση τη «ντουφεκιά» των εικοσιτεσσάρων ωρών σε πανεργατικό αγώνα διάρκειας με στόχο την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής και των φορέων της.

Στη βάση αυτού του πλαισίου σας καλούμε στη απεργιακή συγκέντρωση -συνέλευση που διοργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Σιδηροδρομικών Αττικής ώρα 10:00 στα γραφεία του ΟΣΕ (Καρόλου) όπου  θα αποφασιστούν οι άμεσες παρεμβάσεις και τα επόμενα σχέδια δράσης.

        Η  ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ  Ε . Τ.  Α . Σ – Σ  

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

Αθήνα 21.02.2011

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,

δύο μήνες πέρασαν από τότε που άρχισε η υποβολή «εθελοντικών» αιτήσεων για μεταφορά και οι συνάδελφοι ζουν ακόμη στην αγωνία και την ανασφάλεια και άλλος ένας μήνας κοντεύει από τότε που ανακοινώθηκαν οι λίστες των σιδηροδρομικών  που «πλεονάζουν» από τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και οι συνάδελφοι ζουν συνθήκες διωγμού.

Η κυβέρνηση με τη συμπαράσταση και του κυβερνητικού συνδικαλισμού έκανε τη δουλειά της και τώρα … δε βιάζεται. Αξιοποιεί όλο αυτό το διάστημα προκειμένου να ολοκληρώσει την επίθεση της κατά του συνόλου των εργασιακών μας δικαιωμάτων φτάνοντας στο έσχατο σημείο της απάτης να αμείβει, την ίδια στιγμή που προωθεί με το επιχείρημα της μείωσης του μισθολογικού κόστους την κατακόρυφη μείωση των μισθών μας,  «τα δικά της παιδιά»  που πρόσφατα συνταξιοδοτήθηκαν για να αποφύγουν τις συνέπειες του ασφαλιστικού με τη σύναψη προνομιακών συμβάσεων.

Η νέα μείωση με 10% που εμφανίστηκε στα εξοφλητικά του Φλεβάρη, οδηγεί τους σιδηροδρομικούς στην εξαθλίωση, αφού ο μέσος καθαρός μισθός διαμορφώνεται πλέον στα 1.100€ από 1.350€ που ήταν πριν ένα χρόνο.  Εάν σε αυτά προστεθεί η κατάργηση (ουσιαστικά) των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας, τότε η αφαίμαξη του εισοδήματος φτάνει το 25%, ενώ σχεδιάζεται και νέα μείωση στο ύψος του 5% αυτή τη φορά.

Παράλληλα προωθείται  η τελική φάση της διάλυσης του ΟΣΕ, με την κατάργηση των 2/3 του δικτύου, με την αύξηση των εισιτηρίων και το ξεπούλημα της εκμετάλλευσης και της ακίνητης περιουσίας. Οι μόνοι που ευημερούν είναι οι εργολάβοι οι προμηθευτές και τα μελετητικά γραφεία. Κατά τα άλλα η επιχείρηση λειτουργεί με αυτόματο πιλότο αφού έχει αποδειχτεί ότι, η αποχώρηση των 1.800 σιδηροδρομικών ή θα την οδηγήσει στο οριστικό κλείσιμο ή θα κληθεί νέα στρατιά πράσινων golden boys για να τη διασώσουν.

Ως ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ μετά και την καθολική υποταγή της ΠΟΣ στα κυβερνητικά σχέδια, αρχίσαμε το Δεκέμβρη του 2010 την προσπάθεια ενημέρωσης και κινητοποίησης των σιδηροδρομικών. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε μέχρι να ανατραπούν αυτές οι πολιτικές και να πάρουν δρόμο εκείνοι που τις παράγουν και τις υλοποιούν.

Καλούμε όλους τους σιδηροδρομικούς σε προσυγκέντρωση την Τετάρτη 23/2/2011 στις 10:00 έξω από το κτίριο της Καρόλου για να συμμετάσχουμε όλοι μαζί στο συλλαλητήριο. Οι δρόμοι της Αθήνας πρέπει να γεμίσουν από αγανακτισμένους εργαζόμενους που θα ζητούν:

ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΑΠΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Φίλοι/ες επιβάτες,                                                                                Ιανουάριος 2011

Ο Σιδηρόδρομος και οι σιδηροδρομικοί από το καλοκαίρι του 2008 και εντονότερα μετά την υπογραφή του μνημονίου βάλλονται με κάθε είδους λασπολογία από τα πολιτικά λείψανα ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και τους μεγαλοαπατεώνες του εγχώριου κεφαλαίου, που ως αρπακτικά ορέγονται να ξεκοκαλίσουν τη δημόσια περιουσία και να εκμεταλλευτούν το σύνολο των μεταφορών με μόνο σκοπό το κέρδος. Με πρωτοφανή ψεύδη προσπαθούν να αναιρέσουν την προσφορά του σιδηροδρόμου στη μεταφορά του επιβατικού κοινού, ιδιαίτερα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, φοιτητών, στρατιωτών και να τον παρουσιάσουν ως υπερχρεωμένο. Εμφανίζουν τις επενδυτικές υποχρεώσεις του κράτους σε συσσωρευμένα χρέη και ελλείμματα και προσπαθούν, μαζί με όλα όσα για δεκαετίας έτρωγαν, να τα φορτώσουν στις πλάτες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Θέλουν να τα πληρώσουμε όλοι. Εμείς ως εργαζόμενοι με την περαιτέρω μείωση των μισθών, την κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος και την απομάκρυνση μας από τον σιδηρόδρομο με τη μεταφορά του 40% του προσωπικού σε επισφαλείς θέσεις του δημοσίου, που πιθανά ισοδυναμεί με απολύσεις. Εσείς ως χρήστες του τρένου με την αύξηση των τιμών των εισιτηρίων, την κατάργηση κάθε είδους κοινωνικής παροχής και την περικοπή των δρομολογίων που θα σας στοιβάζουν στις αποβάθρες και στις αμαξοστοιχίες.

Δυστυχώς, σε ένα μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν και έτσι οι σιδηροδρομικοί, κοινωνικά απομονωμένοι και ηθικά καταρρακωμένοι, δεν κατάφεραν να συσπειρωθούν και να εκφράσουν στο πεδίο της μάχης τη δυναμική που θα ανέτρεπε τη διάλυση του σιδηροδρόμου. Το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης βαρύνει τους συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ), που με τις επιλογές τους απέδειξαν, για μια ακόμη φορά, ότι η δράση του κυβερνητικού συνδικαλισμού καθοδηγείται από προσωπικά συμφέροντα και εντολές κομματικών προϊσταμένων. Η «προαγωγή» σε πρόεδρο της ΔΑΚΕ ιδιωτικού τομέα, του μέχρι πριν 3 μήνες προέδρου της ΠΟΣ καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι συνδικαλιστές εξαργυρώνουν τους κόπους τους εις βάρος του κόσμου της εργασίας.

Οι πρακτικές αυτές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού εναντίον των δημόσιων σιδηροδρόμων, δεν είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζονται. Τις έχουμε δει επαλειμμένα σε χώρες που αντιμετωπίζουν «δημοσιονομικά προβλήματα» και ιδιαίτερα όταν οι εγχώριες πολιτικές και οικονομικές ελίτ τις οδηγούν στη μέγγενη της ανάλγητης συμμορίας του ΔΝΤ. Εκεί όπως και εδώ, η κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα των σιδηροδρομικών μεταφορών, με επίφαση την αναδιάρθρωση τους, έρχεται πρώτη και σκληρή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Αργεντινή τη δεκαετία του ’90, με το σιδηροδρομικό δίκτυο να συρρικνώνεται δραματικά, η Βολιβία το 2000 με την πώληση σε ιδιώτες της δημόσιας σιδηροδρομικής εταιρείας, πιο πρόσφατα η Ρουμανία και η Βουλγαρία με τις χιλιάδες απολύσεις σιδηροδρομικών. Όλες αυτές οι ομοιότητες με την ελληνική πραγματικότητα σαφώς και δεν οφείλονται σε όσα η κυβέρνηση του μνημονίου και οι έμμισθοι κονδυλοφόροι των ΜΜΕ, καταγράφουν ως αίτια, είτε αυτά αφορούν την παραγωγικότητα των εργαζομένων, είτε τα υποτιθέμενα προνόμια τους. Επεξηγούνται μόνο λαμβάνοντας υπόψη τη χρόνια κακοδιαχείριση των διοικήσεων, τα σκάνδαλα τύπου Siemens, τη σκοπούμενη αναξιοκρατία, το ρεφορμιστικό συνδικαλισμό, που διευκολύνουν την επιβολή μιας παγιωμένης τακτικής του κεφαλαίου σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, να θυσιάζει την ασφαλή και φθηνή μεταφορά των φτωχότερων κομματιών του εκάστοτε πληθυσμού, στο βωμό του κέρδους.

Η απαξίωση του σιδηρόδρομου και κατά συνέπεια η διάλυση του, αποτελούν για τον κρατικό μηχανισμό έναν ακόμη πειραματισμό μίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, που με στήριγμα το μνημόνιο, καταστρατηγεί συνολικά τα δικαιώματα των εργαζομένων, μειώνει μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και καταργεί τα απομεινάρια του κοινωνικού κράτους. Τη ψήφιση του νόμου για τον ΟΣΕ, ακολούθησε η ψήφιση του πολυνόμου για τις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, ενώ έχει ξεκινήσει η διαδικασία ψήφισης των νομοσχεδίων για τις αστικές συγκοινωνίες και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Το πολιτικό σύστημα με την ενεργοποίηση της φασίζουσας λογικής του «κοινωνικού αυτοματισμού», απομονώνει και στρέφει τη μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης, για να επιβάλλει τα επαχθέστερα αντικοινωνικά μέτρα, αλλάζοντας απλά τη φρασεολογία του. Ως «κοπρίτες» και «αντιπαραγωγικοί» κρίθηκαν οι «υπεράριθμοι» εργαζόμενοι του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα, ενώ ως «μη ανταγωνιστικοί» οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.    

Εμείς ως πρωτοβουλία σιδηροδρομικών αττικής αποφασίσαμε μέσα από ακηδεμόνευτες αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να επεκτείνουμε τον αγώνα μας, έξω από κάθε συντεχνιακή λογική και συνδικαλιστική περιχαράκωση. Με συνεχείς συνελεύσεις, με καταλήψεις και παρεμβάσεις προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να καταδείξουμε τον πλήρη παραλογισμό του νόμου, που καθιστά περισσότερο ζοφερό το μέλλον του σιδηροδρόμου και τον απομακρύνει από το μόνο χαρακτήρα που μπορεί να έχει. Τη φθηνή και ασφαλή μεταφορά ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, μακριά από λογικές ανταγωνιστικότητας και κέρδους.

Εναντιωνόμαστε, στις αυξήσεις εισιτηρίων ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από περικοπές δρομολογίων, στην κατάργηση προσφάτως ανακαινισμένων γραμμών κόστους εκατομμυρίων ευρώ, όπως η γραμμή Έδεσσας-Φλώρινας μήκους 85χλμ μέσω της οποίας καθημερινά μεταφέρεται σημαντικό πλήθος κατοίκων ακόμη και στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν με οδικά μέσα η μετακίνηση είναι σχεδόν αδύνατη.

Συνεχίζουμε την πάλη μας για την κατάργηση του νόμου για τον ΟΣΕ και συνολικά για την ανατροπή του μνημονίου και προετοιμαζόμαστε για τις κρίσιμες κοινωνικές αναμετρήσεις που αναπόφευκτα θα προκύψουν από την επιθετική τακτική της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας.  

Καλούμε όλους εσάς τους χρήστες του τρένου, να στηρίξετε τον αγώνα μας γιατί είναι και δικός σας, αρνούμενοι να καταβάλλεται τις αυξήσεις των τιμών στα εισιτήρια και να συνδράμετε στις όποιες πρωτοβουλίες μας για την αποτροπή της περικοπής γραμμών και δρομολογίων.               

                                                            Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ - ΚΑΡΟΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν. 3891/10         

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι                                                Αθήνα 24.12.2010

Σφίγγουμε τις γροθιές μας και απευθύνουμε θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στους δεκάδες εργαζόμενους της Καρόλου, που πήραν την υπόθεση της κατάληψης του κτιρίου στα χέρια τους και με την ενεργητική τους συμμέτοχή έστειλαν πολλαπλά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες. Χαιρετίζουμε επίσης τους συναδέλφους μας από άλλους χώρους εντός και εκτός ΟΣΕ που καθημερινά μας συμπαραστέκονταν και μας έδιναν δύναμη να συνεχίσουμε.      

Κανείς, ακόμα και από τους οργανωτές, δεν πίστευε ότι η διάρκεια της κατάληψης των γραφείων της Καρόλου θα ξεπερνούσε τις δύο μέρες. Και όμως σε πείσμα τόσο όλων εκείνων, που στάθηκαν στην ίδια όχθη με την εργοδοσία και άνοιξαν κυριολεκτικά τις πύλες του μεγάρου, για να αρχίσει με νόμιμο τρόπο η εφαρμογή του νόμου όσο και εκείνων, που είτε γιατί δεν ήταν έτοιμοι να δώσουν μια μάχη στο πεδίο της πράξης είτε γιατί παραμένουν προσκολλημένοι στη θεωρία της «ωρίμανσης των υποκειμενικών συνθηκών» καταφέραμε ανανεώνοντας δύο φορές την απόφασή μας να συνεχίσουμε πιο δυνατά των αγώνα μας για μια ολόκληρη βδομάδα.

Μετά την απόφαση της παρασκευής 17.12.2010 για συνέχιση της κατάληψης μέχρι την Δευτέρα 20.12.2010 μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία συνέλευσης και την μαζικοποίηση του αγώνα μέσω της αυξημένης συμμετοχής των συναδέλφων άρχισε να στήνεται το σκηνικό δίωξης και υπονόμευσης του αγώνα μας. Οι εργοδοτικοί παπαγάλοι πλήθυναν ξαφνικά και επαναλάμβαναν ασταμάτητα τις ποινικές συνέπειες που θα υποστούν όσοι συμμετέχουν στην κατάληψη, ενώ το «επίσημο, το οργανωμένο, το νόμιμο» ή όπως αλλιώς θέλει να λέγεται συνδικαλιστικό κίνημα άφησε τα μισόλογα  και το απόγευμα της Παρασκευής τάχθηκε κατά της κατάληψης με την αθλία κατασταλτική ανακοίνωση του προεδρείου της ΠΟΣ, προς τους εμβρόντητους καταληψίες σιδηροδρομικούς «ότι για την ΠΟΣ δεν υφίσταται κατάληψη». Και όλα αυτά ενώ νωρίτερα κατά τη συγκέντρωση της ΠΟΣ στο ισόγειο του κτιρίου της Καρόλου, συνάδελφοι από άλλους εργασιακούς χώρους (εργοστάσια, μηχανοστάσια κλπ) πίεζαν το Προεδρείο  της ΠΟΣ να λάβει θέση για ξεκίνημα καταλήψεων στους δικούς τους χώρους. 

Η ιστορική μας απόφαση να σπάσουμε τα συρματοπλέγματα με τα οποία κάποιοι στο παρελθόν έφραζαν ερήμην των εργαζομένων τις πύλες εισόδου  του κτιρίου βγάζοντας «λόγους δεκάρικους» στις καταλήψεις της μισής  μέρας και να αποφασίζουμε χωρίς φράχτες  μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες ανοιχτών συνελεύσεων τις μορφές και το περιεχόμενο του αγώνα μας θεωρήθηκε πράξη εχθρική προς την «καθεστηκυία τάξη» για αυτό και πολεμήθηκε λυσσαλέα.

Με τον αγώνα μας δεν ανησύχησαν μόνο οι κέρβεροι εκπρόσωποι των συμφερόντων μας οι «επίσημοι συνδικαλιστές μας», οι όποιοι  έστησαν το σκηνικό διάλυσης της συνέλευσης της Δευτέρας μαζί με τους δήθεν αγανακτισμένους σιδηροδρομικούς, αλλά και η εργοδοσία, η οποία έσπευσε να συνεδριάσει και να πάρει αποφάσεις υλοποίησης του νόμου  εκτός γραφείων ΟΣΕ και συνεχίζει τώρα τον αντεργατικό της κατήφορο με διώξεις συναδέλφων που συμμετείχαν στην κατάληψη.

Η προοπτική να ξεπεράσουν οι αγώνες των εργαζομένων το ακίνδυνο καλούπι των απλών καταγγελιών και διαμαρτυριών και να αποκτήσουν στην πράξη ανατρεπτικό περιεχόμενο δράσης έχει γίνει καθημερινός εφιάλτης των υποστηρικτών του μνημονίου και του συστήματος, οι οποίοι δηλώνουν απερίφραστα ότι δεν θα διστάσουν να πάρουν σύντομα κατασταλτικά μέτρα αν δεν κοπάσουν οι κοινωνικές αντιδράσεις.

Απέναντι στον αντιδραστικό αντεργατικό οδοστρωτήρα κατεδάφισης των πάντων δώσαμε  μέσα από πρωτόγνωρες διαδικασίες την πρώτη μας μάχη και πετύχαμε μια πρώτη νίκη.

Δεν υποκύψαμε στις πιέσεις που σε βάρος μας ασκήθηκαν, ούτε κρυφτήκαμε πίσω από μια κάλπη για να εκφράσουμε τη θέλησή μας. Με τη δήλωσή μας ότι τούτος ο αγώνας δεν συμβιβάζεται με την κάλπη αρνηθήκαμε το στήσιμό της και προχωρήσαμε σε ανοιχτή ψηφοφορία.

Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν μας απογοητεύει, αντίθετα  ενισχύει  τη βούληση μας για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ένταση. Η επιβεβαίωση άλλωστε των εκτιμήσεων μας περί επισφαλών και ανύπαρκτων κενών θέσεων μας δίνουν τη δύναμη να βαδίσουμε αταλάντευτα στο δρόμο που συλλογικά χαράξαμε.

Όλοι τη Δευτέρα 27.12.2010 ώρα 12 στη νέα γενική μας συνέλευση στον 9^ο όροφο, για να εκτιμήσουμε τις εξελίξεις και να πάρουμε αποφάσεις στις νέες συνθήκες.

         Καλές Γιορτές

Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ - ΚΑΡΟΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν. 3891/10         

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι                                                Αθήνα 24.12.2010

Στο πλαίσιο των ξεκάθαρων στόχων της πάλης μας για την ανατροπή του αντεργατικού αντισιδηροδρομικού νόμου 3891/2010, αλλά και της σκληρότερης στη σύγχρονη εποχή αντιλαϊκής πολιτικής καλούμε τους σιδηροδρομικούς της Αττικής σε συνέλευση την Τέταρτη 12.01.2011 στα κεντρικά γραφεία του ΟΣΕ Καρόλου 1-3 στην   αίθουσα του 9ου ορόφου, ώρα 18: 00.

Οι αγώνες μας για την ανατροπή στην πράξη της βάρβαρης αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής  και της υπεράσπισης των εργατικών μας κατακτήσεων πρέπει τώρα να οργανωθούν συλλογικά μέσα από ανοιχτές διαδικασίες γενικών συνελεύσεων ανά εργασιακό χώρο και ανά νομό και να πάρουν διαστάσεις μαζικού χαρακτήρα με συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Απέναντι στην ολοκληρωτική αντεργατική καταιγίδα που ανατρέπει το σύνολο των στοιχειωδών κοινωνικών όρων της ζωής δεν έχουν θέση, ούτε η συναινετική συνδικαλιστική γραμμή της ηγεσίας του «επίσημου» Σ.Κ που εξαντλεί τη δράση της στο «διάλογο» παζαρεύοντας τους ρυθμούς χειροτέρευσης των συνθηκών της διαβίωσής μας, ούτε το εκβιαστικό δίλημμα «χρεοκοπία ή λιτότητα» με το οποίο μας τρομοκρατούν από το περασμένο Μάρτη η κυβέρνηση, η τρόικα και το κεφάλαιο.      

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Τώρα που οι αντίπαλοί μας (κυβέρνηση Τρόικα κεφάλαιο) πιστεύουν ότι έχουν πετύχει συντριπτική νίκη σε βάρος μας πρέπει να ξεσηκωθούμε  αντιτάσσοντας το σύνολο των δυνάμεών μας.

Μπορούμε όλοι μαζί μέσω των αποφασισμένων από συλλογικές διαδικασίες σχεδίων δράσης και με την αναβαθμισμένη ενότητά μας στο πεδίο της μάχης να πετύχουμε τις πρώτες μας σημαντικές νίκες.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3891/2010 ΚΑΙ ΤΗΣ  ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

     ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

   Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

1.  Συντονιστική Επιτροπή Σιδηροδρομικών – Καρόλου /Ενάντια στο ν. 3891/10

2.  Αμπελουργός Γιάννης ΚΕΠ    

3.  Βαρσαμάς Αντώνης Οινόη

4.  Ηλιόπουλος Γιώργος Α.Ι. Ρέντης

5.  Θεοφίλης Αγησίλαος ΤΗΕ Αθηνών

6.  Κασιωτάκης Γιάννης Α΄ Τμήμα Γραμμής Αθηνών

7.  Κουτρίδης Νίκος Αγ. Θεόδωροι

8.  Λυμπερόπουλος Θεοφάνης Τ.Μ.Κ

9.  Μανωλίτσης Σπύρος Αμ/σιο Αγ.Αν/ρων

10. Λαμπρόπουλος Γιώργος ΚΕΠ

11. Μωραΐτης  Πέτρος Μ.Α.Ι

12. Παπαγεωργίου Κώστας Α΄ Τμήμα Γραμμής ΠΕΛ΄ΣΟΥ 

13. Παπανικολάου Σωτήρης Α.Ι. Ρέντης

14. Πουλέας Γιώργος Μ.Α.Ι

15. Ρεμούνδος Aλέκος  Μ.Α.Ι

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ 17/12

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ - ΚΑΡΟΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν. 3891/10

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ                                                                                                                       

Αθήνα 17.12.2010

Συναδέλφισσες –συνάδελφοι  

Οι αγώνες μας για την ακύρωση στην πράξη και την απόσυρση του νόμου 3891/2010 είναι πλέον μονόδρομος όχι μόνο για μας και τις οικογένειες μας, αλλά και για τη λαϊκή πλειοψηφία και ειδικότερα για τους χρήστες των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), που θα κληθούν να καταβάλουν το τίμημα  της αύξησης των κομίστρων.

Μετά την ψήφιση προχθές με τη διαδικασία μάλιστα του κατεπείγοντος του πολυνομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις, το οποίο διαλύει στο όνομα του «δημόσιου συμφέροντος» τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και μειώνει κατακόρυφα τις αποδοχές των εργαζομένων και συνταξιούχων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, και την προαναγγελία επιβολής νέων αντεργατικών νόμων παρόμοιων ή και σκληρότερων από το νόμο 3891 στο σύνολο του ΔΕΚΟ εξαντλήθηκαν τα περιθώρια εναλλακτικών ατομικών επιλογών.

Οι ελάχιστες προσδοκίες όχι μόνο για μια «καλή μετάταξη», αλλά και για την πραγματική ύπαρξη θέσεων εργασίας έχουν πλέον εξαφανισθεί από τις ίδιες τις κυβερνητικές πολιτικές αποφάσεις, που μιλούν για κατάργηση 200.000 θέσεων στο δημόσιο τομέα μέχρι το 2013.

Η καταγγελία επίσης όλων των παρελθουσών συλλογικών συβάσεων εργασίας και των κανονισμών (ΓΕΚΑΠ, ΚΔΑ,ΚΩΕΑΠ) και οι προκλητικές προτάσεις  των Διοικήσεων των εταιριών ως πλαίσιο «διαλόγου» για την υπογραφή νέας «συλλογικής σύμβασης εργασίας» και νέου «κανονισμού εργασίας» συνθέτουν ως αλληλένδετη ενότητα με την επιβολή των μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων το πεδίο του νέου πιο σκληρού γύρου αντεργατικής επίθεσης.

Οι αποφάσεις της συνέλευσης μας στις 17.11.2010 να μπλοκάρουμε την εφαρμογή του νόμου στην πράξη με την άρνηση υποβολής αιτήσεων εθελουσίας «μεταφοράς» σύμφωνα με την §5 του άρθρου 16 του νόμου 3891 και την αποτροπή με αποφασιστικούς μαζικούς αγώνες και μορφές δράσεις την έκδοση λιστών πλεονάζοντος τακτικού προσωπικού πήραν συγκεκριμένη μορφή δράσης με την κατάληψη του κτιρίου της Καρόλου, την οποία αποφασίσαμε ομόφωνα στην μαζική συνέλευση της Δευτέρας στις 13.12.2010.

Με την κατάληψη δεν επιτρέπουμε στα διοικητικά  συμβούλια των εταιρειών, τα οποία έχουν ήδη πάρει εντολή να υλοποιήσουν με διαδικασίες express τις διατάξεις του νόμου, να συνεδριάσουν και να πάρουν τις αποφάσεις θανάτου του σιδηρόδρομου και των σιδηροδρομικών.

Συναδέλφισες –συνάδελφοι

Δεν αρκεί η συμφωνία  σε μια απόφαση χρειάζεται και η ενεργητική συμμετοχή.

Πρέπει να στείλουμε όλοι μαζί με την ανυποχώρητη μαζική ενιαία στάση μηνύματα  αντίστασης και ανυπακοής στην αιμοσταγή Τρόικα, στην υποτελή κυβέρνηση και στα αρπακτικά του δημόσιου πλούτου ότι εμείς, με την ενότητα στη δράση και με τους αναβαθμισμένους πολύμορφους δυναμικούς μας αγώνες, δεν θα τους επιτρέψουμε να πάρουν πίσω κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα και να ξεκοκαλίσουν την τεράστια δημόσια  περιουσία.

                                

   ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ  

Με συναδελφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς.

H Συντονιστική Επιτροπής Σιδηροδρομικών – Καρόλου  

Ενάντια στο ν. 3891/10

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΕΠΙΒΑΤΕΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ

(εργαζόμενων στο κτίριο της – ΚΑΡΟΛΟΥ)

 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ Ν. 3891/10                                          Αθήνα 07.12.2010

Εργαζόμενοι, φοιτητές, Στρατιώτες, χρήστες των τρένων και των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς

συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η υποτελής κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κάτω από την αυστηρή επιτήρηση της τρόικας και των τοκογλύφων ντόπιων και ξένων ξεκίνησε με διαδικασίες express την εφαρμογή του νόμου 3891/2010, τον οποίον ψήφισε μαζί με τη ΝΔ  σε μια διαδικασία παρωδία   στις 26.10.2010.

 Ο νόμος πρότυπο για όλες τις ΔΕΚΟ δεν καταργεί μόνο το ελάχιστο δημοκρατικό δικαίωμά μας στην εργασία, καθώς στέλνει 2700 σιδηροδρομικούς στην ανεργία μέσω της αβέβαιης μεταφοράς τους σε άλλους φορείς, αλλά μετακυλύει με κανιβαλικό μάλιστα τρόπο στις πλάτες του λαού το βάρος του συσσωρευμένου χρέους και των ελλειμμάτων, που έτρωγαν για πολλές δεκαετίες οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, οι εργολάβοι, οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί απατεώνες. Σε γενικές γραμμές με το νόμο 3891:

1.Ιδιωτικοποιείται πλήρως η εταιρία εκμετάλλευσης ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η κύρια δηλ. πηγή εσόδων για το ΟΣΕ,  η οποία παίρνει ως «προίκα» το σύνολο του τροχαίου υλικού.

2.Ιδιωτικοποιούνται τα εμπορευματικά κέντρα, τα οποία αποτελούν χρυσορυχεία για κάθε σιδηροδρομική επιχείρηση μεταφοράς φορτίων.

3.Κλείνουν τα 2/3 του σιδηροδρομικού δικτύου (Πελοπόννησος, Θεσσαλία, Δυτική Μακεδονία  Ανατ. Μακεδονία - Θράκη οδηγώντας την περιφέρεια σε εγκατάλειψη προς όφελος των ΚΤΕΛ.

4.Ξεπουλιέται η τεράστια ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες της οικονομίας που οι κυβερνήσεις  δημιούργησαν διαχρονικά με τις πολιτικές τους.

5.Αυξάνονται οι  τιμές των εισιτηρίων κατά 100% μετά την αύξηση του 2009  και καταργούνται από 01.01.2011 οι κάθε είδους υφιστάμενες τιμολογιακές υποχρεώσεις (φοιτητικά, στρατιωτικά εισιτήρια, κάρτες τρίτης ηλικίας κλπ). Αυτού του επιπέδου οι  αυξήσεις των τιμών των εισιτηρίων καταργούν σε συνθήκες οικονομικής τον ελάχιστο κοινωνικό χαρακτήρα λειτουργίας των τρένων, καθώς τα μετατρέπουν από μέσα λαϊκής μεταφοράς σε μέσα πολυτελείας.

6.Απολύουν μέσω της αβέβαιης μεταφοράς σε άλλους φορείς 2700 επαγγελματίες σιδηροδρομικούς με πρόθεση να τους αντικαθιστούν, όταν βέβαια αυτό χρειάζεται, με φτηνούς εργαζόμενους «μιας χρήσης», αγνοώντας τις συνέπειες στην ασφάλεια της κυκλοφορίας των τρένων.

Ο στόχος τη κυβέρνησης είναι διπλός. Από την μια ξεπουλάει τα φιλέτα του ΟΣΕ στους ιδιώτες και από την άλλη δίνει συγχωροχάρτι σε πολιτικές και πολιτικούς που διαχειρίσθηκαν το τεράστιο πακέτο των 9 δις και αντί να αναπτύξουν το ΟΣΕ τον οδήγησαν στη χρεοκοπία.

Οι σιδηροδρομικοί απορρίπτουν το νόμο διάλυσης του ΟΣΕ και ζητούν την ακύρωσή του. Έχουμε αποδείξει ότι ο Ενιαίος Δημόσιος ΟΣΕ μετά την απαλλαγή του από τη ρεμούλα των «επιχειρηματιών» και των πολιτικών που τον χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά ως πεδίο συναλλαγής και μετά  την ολοκλήρωση του επενδυτικού του προγράμματος είναι ικανός να εξυπηρετεί τις ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας για φτηνή και ποιοτική μεταφορά, χωρίς χρέη και ελλείμματα.

Καλούμε την απούσα  ΓΣΣΕ, να ενεργοποιηθεί. Καλούμε την ΠΟΣ και τα σωματεία των σιδηροδρομικών να αφήσουν τις παλινωδίες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να αναπτύξουν τη δράση τους προς την κατεύθυνση της ακύρωσης  του νόμου. Όσοι δεν  θέλουν ή δεν μπορούν, ας το δηλώσουν ανοιχτά . Δεν τους χρειαζόμαστε.

Καλούμε τους πολίτες και τους κοινωνικούς φορείς να κάνουν την υπόθεση του τρένου και των ΜΜΜ δική τους υπόθεση και να συμπορευτούν  μαζί μας για να ανατρέψουμε αυτή την προκλητική αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 08.12.2010 ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

 

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ε .Τ. Α . Σ – Σ ΑΘΗΝΑ  07.12.2010

ΕΝΙΑΙΑ  ΤΑΞΙΚΗ  ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ 

Χάθηκαν μάχες γιατί χτυπήθηκαν από την οργανωμένη δύναμη των αντιπάλων μας (ΔΝΤ, ΕΕ, Κεφάλαιο, κυβέρνηση) και αγώνες που δεν δόθηκαν γιατί υπονομεύθηκαν από τη συμβιβαστική συνδικαλιστική γραμμή των θεσμικών μας οργάνων(Γ.Σ.Ε.Ε, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ , ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ).

Ο πόλεμος όμως δεν τελείωσε, οι μεγάλες μάχες για την ίδια τη ζωή μας βρίσκονται μπροστά μας.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Με προεδρικά διατάγματα, που φέρνουν στις μνήμες μας την εμφάνιση των ΤΑΝΚΣ στους δρόμους της  Αθήνας πριν από 43 χρόνια, τέθηκαν σε ισχύ οι αντεργατικές διατάξεις του νόμου 3891, του πιο ανελέητου ίσως στη σύγχρονη ιστορία αντεργατικού –αντιλαϊκού νόμου.

Όπως τότε, η χούντα των συνταγματαρχών με τη στήριξη των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ ήθελε να βάλει για λογαριασμό του κεφαλαίου στο γύψο τα δημοκρατικά δικαιώματα και έστελνε τα ΤΑΝΚΣ για την αποκατάσταση της «καθεστηκυίας τάξης» έτσι και τώρα, η κοινοβουλευτική χούντα των ΠΑΣΟΚΑΡΧΩΝ  με τη στήριξη της τρόικας μας πυροβολεί με τους δημοσιογραφικούς παπαγάλους από το γυαλί της TV και εκδίδει για λογαριασμό των κρατικοδίαιτων βιομηχάνων νόμους που σκορπούν το θάνατο στη λαϊκή πλειοψηφία. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα των «αγορών» και του πολιτικού τους προσωπικού που θέλουν να μας γονατίσουν πριν αντιδράσουμε δεν έχουν τελειωμό.

Η τρομοκρατική δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο φωτογραφικής λίστας πλεονάζοντος προσωπικού, αντί να χρησιμοποιηθεί από το προεδρείο της ΠΟΣ ως αφετηρία σύγκρουσης με την κυβέρνηση, για την ανατροπή στην πράξη του νόμου χρησιμοποιήθηκε με τον πιο άθλιο τρόπο ως ευκαιρία διολίσθησης προς μια συμβιβαστική γραμμή, που κάνει διακριτή πλέον την πρόθεσή του να συμμετέχει στους «διαλόγους» των  όρων χειροτέρευσης των σιδηροδρομικών.

Οι σκηνοθετημένες παραστάσεις προς τα Δ.Σ των εταιρειών από τα οποία το προεδρείο της ΠΟΣ  ζητούσε, διάψευση ή επιβεβαίωση της γνωστής λίστας και ήθελε να μάθει, αν έχουν τεθεί σε ισχύ οι διατάξεις του νόμου τη στιγμή που γνώριζε ότι αυτές είχαν ενεργοποιηθεί με τα προεδρικά διατάγματα, ξεπερνούν κάθε έννοια σοβαρότητας και μετατρέπουν, δυστυχώς, το συνδικαλιστικό κίνημα σε παιδική χαρά.

Το προεδρείο της ΠΟΣ και κατ’ επέκταση η συντριπτική πλειοψηφία των μελλών του ΔΣ της ΟΜΟΣΠΟΝΝΔΙΑΣ έχουν απορρίψει σε αντίθεση με τις διακηρύξεις τους κάθε σκέψη προσανατολισμού προς την κατεύθυνση της αποφασιστικής παρεμπόδισης στην πράξη του θανατηφόρου νόμου για τους  σιδηροδρομικούς και το λαό. Η αποφυγή μάλιστα λήψης συγκεκριμένων αποφάσεων και δράσεων κατά των ενεργοποιημένων με τα προεδρικά διατάγματα άρθρων του νόμου, τα οποία αποτελούν τα καθοριστικά πεδία των μαχών της τρέχουσας  περιόδου, αφήνει ελεύθερο χώρο στην ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚ-Σ που έχει κάνει σημαία της το «καρότο» της εθελοντικότητας και δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση  ότι θα παλέψει για την ικανοποίηση των αιτήσεων εθελούσιας μεταφοράς. 

Πρέπει να  πάρει καθαρή θέση  η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚ-Σ, που έχει την αυτοδυναμία στο ΔΣ της ΠΟΣ και να τοποθετηθεί δημοσίως αν παλεύει για την ανατροπή νόμου. Να απαντήσει στα ερωτήματα των σιδηροδρομικών που ταλαντεύονται ανάμεσα στην υποβολή ή μη αίτησης εθελούσιας μεταφοράς, πώς θα διασφαλίσουν την εργασία τους στον «φορέα υποδοχής»; τη στιγμή που ανακοινώθηκε μείωση 150.000 χιλιάδων θέσεων εργασίας  στο δημόσιο τομέα μέσα σε δύο χρόνια  και με ποιούς τρόπους θα εξασφαλιστεί η μεταφορά τους  στις θέσεις προτίμησης; αν για 3 θέσεις εργασίας υποβληθούν 20 αιτήσεις. 

Ανεξάρτητα με τα πλαίσια πάλης της ΠΟΣ και της ΓΣΣΕ, με τα οποία διαφωνούμε ριζικά καλούμε τους σιδηροδρομικούς να συμμετέχουν μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 08.12.2010 και στις 15.12.2010 για να διεκδικήσουν  την κατάργηση του νόμου βαμπίρ των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων και την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής  και όχι για το «κυβερνητικό αλαλούμ» κατά  του  οποίου  καλεί το προεδρείο της ΠΟΣ με το δελτίο τύπου 02.12.2010. Καλούμε επίσης τους σιδηροδρομικούς να μην υποβάλλουν αιτήσεις εθελουσίας «μεταφοράς» γιατί έτσι υποκύπτουν στους εκβιασμούς της κυβέρνησης και  συναινούν στην εφαρμογή του νόμου, χωρίς να διασφαλίζουν τη θέση εργασίας στο λεγόμενο «φορέα υποδοχής»                                

Με την ανυποχώρητη πάλη μας να δημιουργήσουμε πολλά «κυβερνητικά αλαλούμ»και να μετατρέψουμε τους αγώνες μας σε ανοιχτή αναμέτρηση με την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης.

Δεν δίνουμε σε κανέναν καμιά «λευκή εξουσιοδότηση» χειρισμών ή διαπραγματεύσεων, αλλά διεκδικούμε ανοιχτές δημοσιές συνελεύσεις, στις οποίες θα παίρνονται όλες τις κρίσιμες αποφάσεις και θα υλοποιούνται από τους ίδιους  εργαζόμενους  μέσα από ανακλητές  επιτροπές.

    Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ Ε.Τ.Α.Σ