Ε .Τ. Α . Σ – Σ ΑΘΗΝΑ 12.10.2010
ΕΝΙΑΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ
Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι
Η κατάθεση με ταχύρυθμες διαδικασίες προς ψήφιση στη βουλή του σχεδίου νόμου εκποίησης – ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ και κατάργησης των εργασιακών μας δικαιωμάτων άνοιξε την όρεξη των πολιτικών υπαλλήλων του νεοφιλελευθερισμού που ζητούν «εδώ και τώρα» για χάρη των αφεντικών τους, όχι μόνο το κλείσιμο του ΟΣΕ, αλλά και ολόκληρου του δημόσιου τομέα με το ταυτόχρονο πέταγμα στο δρόμο όλων των εργαζομένων.
Η ακραία επιθετική γραμμή του κεφαλαίου και της κυβέρνησης του ΔΝΤ κατά του δημόσιου τομέα ως επιλογή διεξόδου από την καπιταλιστική οικονομική κρίση προμηνύει χειρότερα μαντάτα από όσα περιέχονται στο σχέδιο«εξυγίανσης», για το σύνολο των συλλογικών κατακτήσεων της εργατικής τάξης.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις του Διοικητικού συμβουλίου της Π.Ο.Σ που έφτασε στο σημείο να ταυτίσει στην ανακοίνωση της 28.09.2010 τον εαυτόν του με το κίνημα και οι σχεδιασμένες με συνωμοτικό τρόπο αποσπασματικές δράσεις μιας ομάδας συνδικαλιστών δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την κατάθεση του σχεδίου νόμου.
Το σχεδιασμένο διασπαστικό απεργιακό πρόγραμμα ανά περιοχή και ειδικότητα μετά την πραγματοποίηση της 24ωρης παράνομης απεργίας στις 14.09.2010 και το αντιφατικό πλαίσιο πάλης του προεδρείου της ΠΟΣ η πλειοψηφία του όποιου πιστεύε,ι ότι μπορεί να πετύχει την απόσυρση του νομοσχεδίου και να διατηρήσει τον κοινωνικό χαρακτήρα του ΟΣΕ χωρίς ανατροπή της πολιτικής του μνημονίου, δεν προκάλεσαν μόνο συγχύσεις στους σιδηροδρομικούς που έψαχναν να βρουν πότε απεργούν, αλλά «υπονόμευσαν» την ενότητα των αγώνων τους και έδωσαν τη δυνατότητα στο υπουργείο υποδομών να φέρει με άνεση και μάλιστα χωρίς καμιά μεταβολή το σχέδιο νόμου στη βουλή.
Χάθηκε η πρώτη μάχη, αλλά δεν χάθηκε ο πόλεμος.
Για να κερδίσουμε όμως τις επόμενες και πιο καθοριστικές μάχες που θα κρίνουν την έκβαση του ολοκληρωτικού πλέον κοινωνικού πολέμου πρέπει να χαράξουμε σε επίπεδο κοινωνικοπολιτικού προσανατολισμού μια ριζικά αντίθετη από την ακολουθούμενη γραμμή πλεύσης. Χρειάζεται να αντιπαρατεθούμε συνολικά με την αντεργατική πολιτική του μνημονίου και να αναζητήσουμε λύσεις έξω από το πλαίσιο του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να κόψουμε κάθε σχέση με όλους εκείνους που υμνολογούν το μνημόνιο και ζητούν «θυσίες» για τη «σωτηρία της πατρίδας» την ίδια στιγμή που την ξεπουλάνε στους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους. Πρέπει να βρεθούμε απέναντί από την σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ που με τον ανεκδιήγητο πρόεδρο της έχει πάρει οριστικό «διαζύγιο» από τις εργατικές ανάγκες και έχει μετατραπεί σε αποφασιστικό όργανο πολιτικής που ασκείται από «εκπροσώπους εργαζομένων» για όφελος των εργοδοτών.
Πρέπει να απορρίψουμε άμεσα τις χρεοκοπημένες τακτικές του «διαλόγου και της συναίνεσης» και να αναπτύξουμε με την μεγαλύτερη συμμετοχή των εργαζόμενων στη λήψη και την υλοποίηση των αποφάσεων ανεξάρτητους μαζικούς αγώνες χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Οι ενημερωτικές συγκεντρώσεις στους χώρους εργασίας πρέπει να μετατραπούν σε συνελεύσεις αποφασιστικού χαρακτήρα που θα διαμορφώσουν το πρόγραμμα και τους στόχους του αγώνα.
Πρέπει να αναζητήσουμε συμμάχους και να συγκροτήσουμε μέτωπο κοινής πάλης όχι μόνο με τους εργαζόμενους των άλλων ΔΕΚΟ στο μονοσήμαντο συντεχνιακό πλαίσιο της διατήρησης των εργασιακών μας κατακτήσεων, αλλά να αναβαθμίσουμε και να διευρύνουμε το μέτωπο πάλης με το σύνολο των κοινωνικών ομάδων, που καλούνται να πληρώσουν το τίμημα της ιδιωτικοποίησης με την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου.
Οι αγώνες που άρχισαν θα κρατήσουν πολύ. Η αναθεώρηση των δημοσιονομικών μεγεθών ελλείμματος και χρέους του 2009 αξιοποιείται ήδη από την κυβέρνηση και την τρόικα για λήψη σκληρότερων αντεργατικών μέτρων μετά τις εκλογές.
Στον κηρυγμένο μακροχρόνιο πόλεμο πρέπει να απαντήσουμε ενιαία με ανυποχώρητους οργανωμένους μαζικούς ταξικούς αγώνες.
Καμιά ανακωχή και καμιά γέφυρα συνεννόησης δεν πρέπει να χτιστεί προς την πλευρά της συναίνεσης που ετοιμάζονται να στήσουν για λίγα ψίχουλα οι επίδοξοι εκφραστές του διαλόγου.
Κανένας διάλογος με αυτούς που παριστάνουν τους κυβερνήτες της χώρας. Με αυτούς που ζήτησαν την εξουσία για να μας σώσουν από τη δεξιά και τη χρησιμοποιούν εναντίον μας για λογαριασμό των βιομηχάνων και των τραπεζιτών.
Όχι στο συμβιβασμό και την υποταγή. Όλοι στον αγώνα για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής.
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ Ε.Τ.Α.Σ-Σ
